Z głębokim żalem i wzruszeniem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Ojca Świętego Franciszka – pasterza Kościoła, człowieka pokoju, dialogu i bezgranicznej miłości do drugiego człowieka. Odszedł duchowy lider, który nie tylko wskazywał drogę, ale z prostotą i odwagą kroczył nią razem z najbardziej potrzebującymi – ubogimi, chorymi i wykluczonymi.

Na zdjęciu: podczas spotkania z Papieżem Franciszkiem w 2015 roku, po Międzynarodowym Kongresie Naukowym pt. „Dehumanizacja i depersonalizacja w medycynie i świecie współczesnym a życie św. Jana z Dukli”. Od prawej: o. Julian Śmierciak, współorganizator Kongresu, oraz Patryk Starosławski, reprezentujący Dyrektor COZL, prof. Elżbietę Starosławską.

Pontyfikat Papieża Franciszka wskazywał, że prawdziwa wielkość objawia się w służbie. Jego słowa i gesty – pełne współczucia i wrażliwości – stanowiły dla nas, pracowników służby zdrowia, źródło inspiracji i otuchy. W szczególności w środowisku onkologicznym, gdzie codziennie spotykamy się z cierpieniem i nadzieją, nauczanie Ojca Świętego było duchowym drogowskazem.

W czasie ogłoszonej żałoby narodowej łączymy się w modlitwie i głębokiej zadumie. Wierzymy, że to, co Papież Franciszek przekazywał światu – jego wiara w dobro, godność i wartość każdego życia – pozostanie z nami na zawsze.

Spotkanie pracowników COZL w 2015 roku, które odbyło się bezpośrednio po Międzynarodowym Kongresie Naukowym pt. „Dehumanizacja i depersonalizacja w medycynie i świecie współczesnym a życie św. Jana z Dukli”, było wydarzeniem szczególnym. W atmosferze wspólnoty i refleksji środowisko medyczne jednoczyło się wokół idei, które były tak bliskie sercu Ojca Świętego.

„Humanizacja medycyny polega na jej głębokiej personalizacji, na respektowaniu podmiotowości pacjenta i lekarza. Wymaga to od pracowników służby zdrowia harmonijnego, spójnego i wielostronnego rozwoju życia osobowego.”

To przesłanie, tak mocno wybrzmiewające podczas Kongresu, dziś nabiera jeszcze głębszego sensu. Papież Franciszek przypominał nam, że medycyna nie może zatracić swojego serca. „Leczyć – to znaczy towarzyszyć. Uleczyć – to także wysłuchać. Być lekarzem – to być człowiekiem dla człowieka”.

W tym duchu chcemy nadal pełnić naszą misję, z pokorą, otwartym sercem i niegasnącą wiarą w siłę dobra.